یک بحران غذای جهانی؛ ممکن است کمتر از یک دهه دیگر از راه برسد!

۲۰۲۷ و کمبود ۲۱۴ تریلیون کالری!!

جهان از سال ۲۰۰۹ حول یک روایت واحد درباره بحران غذایی پیش رو، و اینکه برای پیشگیری از آن چه باید بکنیم، در جا می‌زند. چگونه نه میلیارد انسان را تا آمدن سال ۲۰۵۰ می‌توان غذا داد؟ هر کنفرانس، پادکست، و گفتگو ی مذاکره‌ای حول موضوع امنیت غذایی جهانی با این پرسش آغاز می‌شود و در جهت این پاسخ ادامه می‌یابد که ما می‌بایست ۷۰ درصد بیشتر غذا تولید کنیم.
روایت سال ۲۰۵۰ از هنگامی آغاز به تکوین و رشد کرد که اندک زمانی از بالا رفتن بی‌سابقه قیمت غذا در سال ۲۰۰۸ گذشته بود. مردم در رنج و تلاش بسر می‌بردند، دولت‌ها و رهبران جهان می‌خواستند نشان بدهند که دارند توجه صرف می‌کنند و در حل آن مشکل تلاش به خرج می‌دهند. چیزی که هست، ۲۰۵۰ تا حدی دوردست است که ارتباط با آن را برایمان سخت می‌کند، و مهمتر آن که، اگر ما به این نحو ادامه دهیم، به مراتب زودتر از اینها بحران خواهد آمد.
اگر موفق شویم حکایت را از نو بنویسیم و جای آن را به ارقام جدیدی بدهیم که تصویر کاملتری به دست بدهند، ارقامی که برای همه قابل فهم و دسترسی باشد، آن وقت خواهیم توانست خود را از چنین بحرانی به کلی برهانیم.
هر بازاری یک نقطه اوج دارد، نقطه ای که در آن تغییر جهت آنقدر سریع رخ می‌دهد که در سطح جهانی تأثیر خواهد گذاشت و همه چیز را برای همیشه تغییر خواهد داد. به آخرین بحران مالی که رخ داد فکر کنید، یا سقوط دات کام.
ما ممکن است با یک نقطه اوج در زمینه غذا و کشاورزی جهانی روبرو باشیم اگر چنانچه تقاضای روزافزون از ظرفیت ساختاری سیستم کشاورزی برای تولید مواد غذایی فراتر برود. این بدان معناست که عَرضه دراین نقطه علی رغم رشد انفجاری قیمت کالا، توانایی برابری با تقاضا را ندارد، مگر آنکه ما موفق شویم به یک تحول ساختاری دست بزنیم. این بار دیگر، این موضوعِ بازارهای سهام و پول نیست. بلکه درباره ی آدم‌هاست مردم ممکن است از گرسنگی تلف شوند و دولت ها سقوط می‌کنند
کدام مرحله عرضه تلاش می‌کند خود را به تقاضای روزافزون برساند؟
آنچه ما کشف کردیم این بود که در واقع به نقطه اوج فقط یک دهه مانده است. ما دریافتیم که جهان با کمبودی معادل ۲۱۴ تریلیون کالری تا آمدن سال ۲۰۲۷ مواجه خواهد بود. دنیا در موقعیتی نیست که جوابگوی پر کردن این چاله باشد.

بخشی از سخنرانی مدیر عامل شرکت گرواینتلیجنت اکتبر ۲۰۱۷